Bir yanda şiire yaslanan gönüller... 
Az ötede şeytanla yarışan gözler...
Ah, yok mu o, başıboş kırık sözler...
Bellidir insan son demde neyi özler!
Dahası olmalı dahası şiirin...
Yazdığı sözleri şirin mi şirin!
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




ism ile musemma arifane bir şiir okudum tebrik ve teşekkürlerimle.
Bu güzel dizeler için yürekten kutlarım,tam puan ile sayfamda.
Ah yok mu, o başıboş kırık sözler... Gönülleri mahkum, yürekleri şair eden baş nedendir onlar. Yüreğine sağlık.
Denizin gözleri öylesine derin!
Söyle bunda nedendir kederin!
Bilemedin sevgidendir ederin...
Bir çıbanla mı olacak hederi................./
Arif hocam,bu güzel siiriyle anlami oldukca derin olan konulari irdelemis,güzel mesajlar vermis,keyifle okudugum güzel siiri ve degerli sahsini gönülden kutluyum.Selamlar,saygilar.
KALP AYNI YERDE SIZLAR, ÇÜNKÜ DUYDUGU ACIYI, SİL BAŞTAN HEP YENİDEN YAŞAR...
Şair yüreği yufkadır, hislidir, empati kurar başkasının acısını kendi özünde yaşar. Hele birde gördüklerini yaşadıklarını yeniden yaşadı mı değme o zaman teline, yürek coşar...
Birde istemese de seyretmek zorunda olduğu oldu mu işte o zaman taşlamalar, hicivler yağar...
Arif Bey Dostum kutluyorum şiirinizi. Selam ve Saygılarımla...++
Dahası olmalı dahası şiirin...
Yazdığı sözleri şirin mi şirin!
Öyle boş kalır mı elleri şairin?
alkışlar usta kaleme
çok güzel.yüreğinize sağlık...
Kalbin aynı yerinde duyulan sızı hiç bitmeyen sonu gelmeyecek olan oyunların gün be gün artacak boğuk seslerin neticesidir belki de...
Derin anlamlı çok güzel bir şiirdi okuduğum. Sonsuz kutlarım.. Saygılar.
Eğer göz her şeye rağmen diyerek ısrar ediyorsa aynı manzarayı izlemeye..,
o zaman yürek aynı yerinden bir değil defalarca sızlar...
Güzel çalışmanızı kutluyorum sayın Arif Tatar...
Her an, yana yakıla çırpınırdı... Kimdi o ayazda yanan? Gözleri beyazlar altında kıpır kıpırdı! Kalbin aynı yerinden sızladığı an! _______ Arif Tatar
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta