Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok teşekkür ediyorum.
perdeli bir hayat var gözlerimizde.. çoğu kez üstünü örtmeye çalıştığımız, göz ardılarımızın da yeri kalpte.......kutlarım tuba hanım.. saygılar size..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta