Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgârlar esiyor dallarımda
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor
Kanımda kocaman gözleriyle bir çığlık
Su ve ses kadar beklediğim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Kalbim unut bu şiiri ve hatırlattığını!!!!!!!!!!!
ne kaldı geride,bilmiyoryorum
uzanıp uyumak istiyorum gölgeme
ve sarınmak o kocaman gözlerın
uğuldayan rüzgarlarına
bir acıyı yasarım ve zehrinden
çiçekler üretırım kömür karası
uçurum kadar bir yalnızlık
yaratırım kendıme ,atlarım
anısı yoktur küçük rüzgarların
yapraklarım yok artık kuşlarım yok
büsbütün viran oldu daglarım
ezberımdekı turkuler de savrulup gıttı
sesımde yanlız ormanların gumburtusu
yanlış.daha baştan yanlış
bir siirdi bu ,bılıyorom
ve belkı ömrümüzün yakın gecmişi
,bu kadar doğruyu ancak,kımbılır
KALBİM UNUT BU ŞİİRİ
aşk = acı yuzyıllardır değişmeyen tek kanun bu işte....
kalbimiz senin kalbinle çarpıyor,senin kalbinse şiirlerden akıyor bize..ama bu şiiri unutmayı bizim kalbimizden de isteme...
Kalbim bu şiiri unutmaz.
neden şiirin tamamı yok...
çoğu şiir böyle yarım!!!
KİTAPTAN KAÇ KEZ OKUDUĞUMU BİLE UNUTTUĞUM,DUYGU YÜKLÜ NEFİS BİR ŞİİR...
-KANIMDA KOCAMAN GÖZLERİYLE BİR ÇIĞLIK-
TEŞEKKÜRLER BU GÜZEL ŞİİRLER İÇİN...
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta