Kalbim kırık bir ayna

kimi,
çivit rengi bir göl
ve sisli dağlar
ruhuma çöker,
yalnızlığımın uçurumunda.
kimi,
ağlayan çizgilerle
aydınlanmak için,
diz çökerim
metruk bir mabette.

ıstırabım taş olmuş
ziyaretçisiz kalmış
aşılmaz duvarlar içindeyim
kalbim kırık bir ayna
teselli mükafatı mı..?
tebessümleşmek dudağında.

kasırgalı bir deniz ve,
çalkalanan sal benim.
hazin bir hikayedir dertlerim
geceleri,
yalnızım naçar
korkularım büyür,
kutupların sessizliği kadar..

Mustafa kaya
14.12.2005 / kanlıca
www.mustafakaya.net