Sana yakılıyorum kaknus gibi.Küllerimden sana doğmanın İsa öncesi var.Ben Meryem’in yar kardeşiyim.Yokluğunda nun masallar anlatıldı. Hun yaralar okundu ömrümde.Hiçbir şey bu yanışa set olamıyor.Çünkü sen her zerremde zer oldun. Her yönümde senli rüzgarlar eser.
Ne yana essen anlatılmaz heveslerim künyesi kafiyelenir şiirsiz sensiz kalışlara.
-Ulaşılma miminde mumyalanan yüzünün fotojenik jenliğinde mer olan ruhumun örtük yanları yamalanır.
-Sol yolunda yörüngeni koyan karıncalarım, tutku erzağı biriktiriyor.
Yüreksizliğimin sapaklarında, kavuşma kavşağının mavi ışıkları yanar. Benden sana geçiş için koyulmuş.
Benden uzak kalışların tozu kapsar,kapsam alanı dışında görüşemediğimiz her anı.
Bağrımda çakılından, çalısından derlenmiş öylesi gidişlerin sureti okunur . Oysa sana ulaşmak için iç içe geçmiş içimin özünde ütülenir ruhum. Beni sarar sensizlik. Beni bulur ben.Gayrı kendisizliğimin yeni adresi sensin.
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta