Bir polisiye romanı gibiydi yaşamım, Sırlarla dolu, kestirilemez keder. Rus romanıydım ben, dert ve dram, Yırtık paltom, azalan votkam ile heder.
Farkına varamadım hızla akan zamanın, Bazı konuları aşamadım, susturamadım içimdeki sızıyı. Unutamadım cümleleri, sözleri , Kalbimi yaşanmışlıklardan arındıramadım
Ahmet Haşim gibi, geceyi sevdim derinde, Kendi benliğimi, çirkinliğimi karanlığa gömmek için. Kazanmak için savaştım, kendimle cebelleşerek,
Bilmezdim ki kazanırsam kaybedecektim
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta