Önemi yok, nerede yaşıyorsun,
Etrafın kalabalık olabilir, biliyorsun,
Ama ruhuna dokunan yoksa eğer,
Yalnızlık büyüyor ve sessiz bir keder.
Her gün arılar gibi geçer insanlar,
Herkesin derdi var, kim anlar?
Bilmiyorsun bile isimlerini,
Sadece "selam" deyip geçersin yerini.
Zormuş bulmak gönlüne uyanı,
Maskesiz görmek gerçek insanı.
Bir iki kişi çıkarsa senin karşına
Şanslısın, sımsıkı tut dostlarına.
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türk Dil Kurumu 2024 yılının kelimesini “kalabalık yalnızlık” olarak açıkladı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!