Kalabalık içinde sıkışmış, otobüsün içi gri ve soğuk,
Yüzlerdeki ifadeler yorgun, umutsuzlukla dolu.
Camın buğusuyla bulanıklaşan manzara,
Ruhlar paslanmış gibi, umutsuzlukla yüklenmiş bir yük vagonu yola koyulmuş.
Koltuklar dolu ama içi boş, gülüşler donuk ve soluk,
Birbirine bakılıyor ama gözlerde kaybolmuş umutsuzluğun izi.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta