evren
yalnızlıktan da küçükmüş
düşlermiş asıl sonsuz olan.
evren
umutlardan da küçükmüş
mutsuzluk daha büyükmüş meğer.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Evren
sekizinci renge sarınan
metaforlarmış meğer.
Romantik ve duygusal şiirler yazıp insanı bir melankolikliğe itmiyor denilemez. Tam olarak hüzün şairi betimlememe uyuyor ama yine de çok severim :)
....bu şiiri okuduğumda,içimde nasılda büyüyor ''evren-i düş'üm'''...istemdışı dökülüyor ağzımdan sözcükler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta