evren
yalnızlıktan da küçükmüş
düşlermiş asıl sonsuz olan.
evren
umutlardan da küçükmüş
mutsuzluk daha büyükmüş meğer.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Evren
sekizinci renge sarınan
metaforlarmış meğer.
Romantik ve duygusal şiirler yazıp insanı bir melankolikliğe itmiyor denilemez. Tam olarak hüzün şairi betimlememe uyuyor ama yine de çok severim :)
....bu şiiri okuduğumda,içimde nasılda büyüyor ''evren-i düş'üm'''...istemdışı dökülüyor ağzımdan sözcükler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta