Kahve kokan; buram buram bakışlarının,tenindeki bebeksi gülümseyişlerin esiriyim hala,sen fark etmesende değişmedim aynıyım ben...Hayalim eski belki gözlerinde,belki de görmek istediğin gibiyim...Ama hala seninim! Hiç bir elin dokunmuşluğu yok parmaklarımda...Dudaklarımda hala senden kalma kahve lekeleri...
Ben kokunda kaybolmuşum,sen başka tenlerde bulmuşken kendini...
Seni düşünüyorum,bu sekizinci sigaram,her çekişimde dumanlı gözlerini görüyorum ve yine o anlamsız buğuyla görüyorsun beni...Bakışların yine kahve kokulu...
Sen hala başkalarının teninde gülüşüyorsun,ben kahroluyorum...Ama ben hala seninim! Hiç bir elin dokunmuşluğu yok parmaklarımda...Dudaklarımda hala senden kalma kahve lekeleri...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta