Bir tebessüm beni alır götürür.
Ruhumu hep okşar kahve kokusu.
Kırk yıl öteden bir selam getirir.
Maziye bir bakar kahve kokusu.
Buram buram dostluklar telvesinde
Acısı dostluğunda ötesinde.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
