Bir fincan kahvenin kırk yıl hatrı vardı ya hani
Kaç yıl hatrımız oldu sayamadım
Çünkü ben kahvenin yanında seni severim
Sohbetini. Muhabbetini. Kahkaha atmazsında da hafifçe gülümsersin ya kuş lokumu yerine dudağının ucunu severim ama uzaktan severim dokunmadan incitmeden kirletmeden kirlenmeden .
Şimdi karşılıklı oturduğumuz masa da oturuyorum
Karşımda fincanın
Evet yoksun belki uzaksın uzaklardasın
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta