Kahve Şiiri - Elanur Dörtkardeş

Bir fincan kahvenin kırk yıl hatrı vardı ya hani
Kaç yıl hatrımız oldu sayamadım
Çünkü ben kahvenin yanında seni severim
Sohbetini. Muhabbetini. Kahkaha atmazsında da hafifçe gülümsersin ya kuş lokumu yerine dudağının ucunu severim ama uzaktan severim dokunmadan incitmeden kirletmeden kirlenmeden .
Şimdi karşılıklı oturduğumuz masa da oturuyorum
Karşımda fincanın
Evet yoksun belki uzaksın uzaklardasın
Ama olsun fincanın karşımda yine de
Bil istedim .
Senin parmaklarının deydi diye fincanının bile yeri var gönlümde sevgili
Bil istedim
Ben gösteremem sevgimin büyüklüğünü
Bil ki kendi yerine kendin pay biç.