Birkaç dilim ekmek, iyi kızarmış,
Beyaz peynir, az da tereyağ varmış,
Ama bu sofrayı yokluğun sarmış,
Ne çare; gelse de zeytin Gemlik'ten,
Çay değil, hasretin akar demlikten.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta