Duygularım tarumar,küskün iken hayata,acılardan yadigar,pusudaydı büyük hata
Umutsuzluğun boşluğunda hüzün ile, değişiverdim hoşluğunda senin ile
Bir anda kalbinde buldum kendimi,unutmuştum çok şükür bütün derdimi
Sen beni ben hayatı seçtim,son karar,umrumda değil artık her şeyimi alsalar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta