Bir de sen kafamı karıştırma hayat,
Esaretimi elimden alıp, yalan özgürlüklerle süsleme beni.
Derin derin soluyorken bu yaşamı,
Nefesimi kesip de sürükleme beni.
Gel sen kafamı karıştırma hayat,
Çıplak tenime giydiğim yalnızlığımı, üstümden çekip alarak soyma hoyratça beni.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Teşekkür ederim
Şiirde yansıtma yapılmıştır. Hissettiğim anlamda hayat; her türlü algıya rağmen adil, kötülüğün aslen iyiliğin hizmetinde olduğu ve içimizde savaş olmadıkça dışımızda da var olamayacağı koca bir zenginliktir..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta