ilişkilerin ar bağı kopuk
edepten ayrık kök salmış kabuller
eğer ki vicdan belleğe aitse
gelenekle hangi düzlemde birleşir olgular
tüm gaddarlığıyla sinsice hüküm sürüyor devran
yozluğun kanlı mı kanlı pençelerinde
atimize prangaları takılıyor hiç aldırmadan
has değerlerimize yaşam hakkı da kalmadı
muvazenesiz gibi
illa ki onun sonsuz lütuf ile eriştik
eğer ki varsak biz bu cemalim'izle
bizim varlığımız ne yokluğumuz ne olsun ki
biz neyiz ki
tam bir ihlas olmadıktan sonra bir pul dahi etmeyen değerimizle
namert hisleri ektin ya ihanetin oldu yüreğimde
şimdi ise kol geziyorsun kırılmamış her yerimde...
bu aşkı sinsice bitirdin ama
mundar bir iblise kul ettin gönlü
beni de düşürdün çekilmez gama
sevgimi bitiren fitnen çok ünlü
bir el uzatışı kadar
mesafedeyken
niçin ki sen hep bir fizan kadar
uzaktasın
gönlünün özlemle fışkıran harareti
sakın ha kanmayasın ihlassız bir ademe
nefsi de bırakmaz ki tutup günaha saplar
ulu bir hak yol varken kiri bulaşır ceme
insaf olmadığından azgın olur asaplar
de haydi be...
ılgıt ılgıt sinsice çöktü ya yüreğimize kahpelik
kor gibi de yanarız
sessizlik sarar sersemlik yüklü hüzünlerimizi
kapandı kapı ama biz düştük ne de olsa
ve kılı kırk yarmayıp olduk kökten refüze
çok muhkem görünür de ya çıkılamaz yolsa
yazda gönül açmadı güvenilir mi güze
bu nizam terazisi yalan söylüyor yüze
içimizde ki fesat ruhlar hücrelerimizi şaha kaldırışta
dürtülü duygularla itiveriyor bizleri her an bir başka başka yöne
öyle ki iki gözümüzle görsek de
kalp gözlerimiz dumura uğramış laf söz anlamayan bir sarhoşlukta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!