Kadir Orakçı Şiirleri - Şair Kadir Orakçı

KEMİKSİZ ( "k" harfi)

Kemiği kemirir, kabına koyar
Kinini karşıya kusar kemiksiz
Kışın karanlıkta kızakla kayar
Kırınca kolunu, küser kemiksiz

KE-KE-Lİ-ME

Kara kalem kağıda kelimeler karalar...
Külüstür kafalarda kikirder kurbağalar...

Kese kağıdı kova komik kaçmış katıra...

KİMİN UMURUNDA

Bahçivan neylesin güle
Solsun kimin umurunda
Garip bülbül saçın başın
Yolsun kimin umurunda

BEYHUDE GEÇER YILLAR

Beyhude geçer yıllar
Ömür biter bitmez yollar
Yel estikçe ince dallar
Ha kırıldı kırılacak

KIRK SENE

Bıktın gönül, artık yazmaktan bıktın
Kalemi yormakla geçti kırk senen
Bir şubat gününde gurbete çıktın;
Sılaya varmakla geçti kırk senen

KOLAY DEĞİLMİŞ

Sana "gitme"diyemem, "kal" desem dinlemezsin;
Sevdâyı bir gurura satmak kolay değilmiş...
Gönlümün mahzeninde yıllanmış şarabımsın;
Bir çırpıda çıkarıp atmak kolay değilmiş...

KÖLESİ DEĞİL

Gezdiğim her yerin yabancısıyım
Bu dünya gönlümün sılası değil

Dün gece gaipten duyduğum bir ses
Giderken ardımdan dur dedi bana

Ensemde hissettim sanki bir nefes
Merak ettiğini sor dedi bana

KORKUYORUM

Seni senden habersiz sevmek acı verse de
Yine de bu halimi, sezmenden korkuyorum
İçimdeki volkanı cümle alem görse de
Yalnız senin bu sırrı çözmenden korkuyorum

KORONA

Biyolojik silah mı, yoksa genel salgın mı?
Cevap vermek zor değil, biraz akıl yorana
Sana virüs diyorlar, deli misin, çılgın mı?
Bataklıkta timsahsın, denizlerde pirana