Şemsiyesiz yürümeye çalışıyordu dert sağanaklarında
Tepeden tırnağa sırsıklam olmuş kurumuyordu teni,
Kurumuyordu gözleri.
Bir birine karışmış hüzün yumağı olmuş,
Yuvarlanıyordu yaşamın önünde,
Yapayalnızdı kalabalıklar içinde.
Ve yorgun…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta