Kadındı iyi ya da güzel bir insana eşdeğer
Kavramlar arasında sıkışıp hiç çıkamayan
Silinmiş kaybolmuştu artık duyulmayan adı,
Suskun titremekte zayıf morarmış bedeninde
Varlığına kavuşmaya bekleyendi insanlığı…
Kaba bir el uzandı önce narin ince benliğine
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ADÍNA KADÍN DENDİ YÍLLAR ÖNCE
AMA, UNUTULAN ŞUYDU
KUTSAL BİR CANLÍYDÍ OYSA.
KALEMÍNÍZE YUREGÍNÍZE SAĞLÍK...
NE KÖTÜDÜR Kİ BİR KADÍNÍN ÖLÜMÜNÜ, BAŞKA BİR KADÍN ÖLDÜĞÜNDE HATÍRLAR HERKES...
İbrahim hocam büyük bir yaraya işaret etmek çok güzel bir duygu sizi ve şiirinizi kutluyorum
Aydınlandı dünya parlayan güneşin ışığında
Dudağının o ateşli dayanılmaz ıslaklığında
Çiçekler açıldı etrafa rengârenk dallarından,
Öpüşü var oluşunun en derin sıcaklığındaydı
Bir anda her şey eridi kor olmuş soluğunda...
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta