Güneşin duvarına aşkı seriyor bir kadın
Uğultulu geçmişinin özünü sıkarak
Titrek ellerini hazla okşuyor rüzgâr
Kocaman bir bardak oluyor kâinat
Yudumlara bölünüyor dilinde hayat
Bakir bir kuyu arıyor gönlünde bir adam
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var