Alnıma çizdiğim yolda sen hep karanlığı temsil ettin.
Gece loş ışıkların gözlerimde aydınlanmasıyla göründü yaşlar kaldırımlarda.
Susadığım tek susuzluktu beni susarak sevmen,
Kurak gündüzlerin acısı çıkıyordu ancak geceyken.
Hüznü ilk öpücük yaptın kaderimin kimsesiz tebessümlerine,
Ezberlediğim tek kelimeydi bu!
Ayrılık...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta