Bu şiir hergün haberlerde gördüğümüz vahşileşmiş,insanlıktan çıkmış fakat adına insan denen cahillerin yaptığı vahşetin bir özetidir.Hergün bunun gibi birsürü haber yayınlanıyor ama bunlar hayat meşakkati içinde kaybolup gidiyor,ama ne yazıkki butür vahşetlerin canavarlıkların sonu gelmiyor ve hergün bir başka vahşet bir başka canavarlık haberi duyuyoruz.
Bende butür haberleri hergün gören ve duyan bir insan olarak ister istemez etkileniyorum,işte böyle duygular içerisindeyken yazdığım bir şiir.
Şiirde işlenen konu onyedi yaşındaki Kader isimli bir genç kızın bir delikanlıya yani Ahmet e (burada hayali bir ism kullanmak yerine kendi ismimi kullandım) gönül vermesi buna ailesinin karşı çıkması sonucu genç kızın Ahmete kaçması ve ailesinin genç kızı götürüp Baba ve Anne nin karşı çıkmalarına rağmen kardeşleri tarafından vahşice cezalandırılması.
-----
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta