Kaderin Cilvesi... Şiiri - Seçil Karagöz

Elbet yalnız kalacaksın, unutma, günün birinde;
O gün senden daha güçlü ve büyük olamaz kimse;
Yanlışları mâziye göm, umutla bak geleceğe;
Kendi doğruların için uğraş, yenilme feleğe...

Çok acımasızdır hayat, sakın bırakma kendini;
Kötüler ve kötülükler hep aşmak ister bendini;
Anlatma her yaklaşana sırlarını, dertlerini;
Allah verir çâresini, asla yıkma moralini...

Sakın telâşa kapılma olumsuzluk karşısında;
Güvenmek zor insanlara sahte dostluk çarşısında;
Var’la yetin, hiç hırslanma şu garip denî dünyâda;
Rağbet etme maddiyâta sık görsen bile rüyâda...

Mutlu ol yeni düzende diner acılar zamanla;
Yaşamaya çalış mutlak iyimserlik ve imânla;
Hep yaşadık asîl ruhla, şerefle ve başarıyla;
Bunun için kıskanıldık küllî riyâ, bî-vefâyla...

Bir hoş sadâ kalsın bütün yazdıklarım gök kubbede;
Yankı bulur belki bazen yüreklerde, beyinlerde;
Sevgi, saygı ve hoşgörü güçlensin tüm gönüllerde;
Haksızlıklar ve zulümler yok olsun rûy-ı zeminde...

‘Temmuz, 2005’