Kader Utansın Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Seni bana çok gören eller,
Yokluğu boynuma kolye diye takan yollar,
Her gece rüyalarıma giren gölgeler,
Tâvimden kayıp giden yıllar utansın.

Düşüren kim bu aşkı dillerden dile?
İsyanım var artık şansa, kadere.
Aynalar göstermez gitse gençliğin bile,
Seni bana getirmeyen yollar utansın.

Dağıtmak kolay, toplamak zordu,
Sensizlik yüreğimi ansızın yordu.
İki elim kan ile doldu,
Saçıma akları dolduran acılar utansın.

Derdinin dermanı yok, dediler.
Vuslat bir hayal, unut, dediler.
Ondan sana hayır yok, dediler.
Boş boş konuşan diller utansın.

Bu yara yıllarca kapanmaz, kes at, dediler.
Mektuplarını acımadan yak at, dediler.
İki güne unutur, birini bulur, dediler.
Seni bana kötü gösteren eller utansın.

Yıkarak yapılmaz sevdanın tahtı,
Zincire vursalar tutamaz âhı.
Yürekteki yaranın yok ki ilacı,
Yüzümü güldürmeyen kader utansın.
22.06.2025 02:26