Çaldım kaderin kapısını sabahlara kadar,
Utanıp açamadı, nicelerine açık duran kapısını,
Bakamadı pencerelerinin perdeleri arasından,
Ne kendisi dışarı çıkabildi, ne beni alabildi içeri,
Saklandı, sindi evinin en görünmez köşelerine,
Sanki beni senim uğruna süründürüp durdu da
Ne geçti
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta