Beyazdır ölüm dudaklarına siyah konduğunda
Papatyalar örtüsü olur üstünün yapraklarında seviyorum yaza yaza
Ardından ağlayan gözler bırakırsın denizlerden tuzludur kalanlar
Güneş batar,tanrı başucunda doğar soğuk teninde
Dillerden son vedalar kaçar sana doğru duyamasan da
Ödülün kocaman bir elvedadır o koca yaşamdan sonra
Oysa ne umutla gelmiştin dünyaya mutlu olacaktan herkesten fazla, en güzeliyle yaşlanacaktın mahallede körebe oynadığın kızların
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta