Sonsuzluk içinden yankılanan peltek bir ses sarstı loş odaları,
Odalar, anlamların içinde anlamsız bir tirad gibi titrettiler boş sokakları,
Sokaklar bergen kaldırımlarının içine karıştı bir çocuk misali,her sokak sillesinde taşıdı hayatları,
Serencamlar sonsuzluğun içinde bir odaya doluyor,sallanıyor ürkek masalar,
Neşeler sonsuzluğun içinde küçücük bir andı,kapladı odaları derin tasalar,
Zaman tasaların elinden kurtulmaya çalışan bir masa gibi titredi derinden,
Saniyeler,dakikalar,saatler bir kuytuda, bir anda birbirlerinden ayrıldılar,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta