Sözler yetersiz geldi bana.
Hiç bir zaman ihtiyaçlarımı karşılayamadılar
Söz olmanın dışına cıkamadılar, hep hayal dunyamda yaşadılar
Duygularımı ifade etmeye yetmiyor basma kalıp sozler
Benim sozlerimden de anlamaz oldu yeni nesiller
Anlatamıyorum derdimi yuvarlar oldum sozlerimi
Anlasılmaz ve bulanık oluyorlar
Düzeltmeye çalıştıkca doğruluğunu yitirmeye başlar oldular
Uzaklaşıyorlar benden, bedenimi bir ürprti kaplıyor daha da yanlış konuşmaktan korkar oluyorum
Öz guvenimi alır gıder sozlerim ve artık tamamen yanlızımdır
İcıne kapanık ve urkek, tek arkadasım kalemım ve ondan dokulen yaşlar
Ben düşünürüm o ağlar ben hayıflanırım o ağlar
Beyaz kagıtlar ıslanır ondan dökulen ağıtlarla
Belkı bır gün bu kağıtlar cok sey anlatacak kendini anlatamayanların yerine
kaçan sözlere bir barınak olacak
Ama bilki golgen sana kusmuşse demekki ışık senı hic tanımamıştır...
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 20:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendini ifade edemeyen insanların siire edebiyata resime spora yonelerek kendine has bir biçem olusturma cabasıdır kacan sözler...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!