Yemyeşil fidan iken kuru çınar ettiler
Su bilmez gözlerimi akan pınar ettiler
Dost bildiğim insanlar bırakıp ta gittiler
Şu kocaman gönlümde küçücük dünyadayım
Kâbus mu yaşıyorum inşallah rüyadayım
Tek, tek kırın taşları yıkmayın temelimi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta