Evim, yuvam diyenin yuvasını bozarlar.
Beyaz kefene sarıp, mezarını kazarlar.
Baş ucuna taş dikip, ismini de yazarlar.
Yüzlerce evin olsa hepsi burda kalacak.
Karanlık, dar bir kabir senin evin olacak.
Halı, kilim serilmez altından taşlar batar.
Bırakırlar çukura, dostların toprak atar.
Köşklerde oturanlar, şimdi kabirde yatar.
Yüzlerce evin olsa hepsi burda kalacak.
Karanlık, dar bir kabir senin evin olacak.
Kabir bekleme yeri, ahirette ilk durak.
Ama ne bir koltuk var, ne de var bir oturak.
Haşir başladığında kalkarsın doğrularak.
Yüzlerce evin olsa hepsi burda kalacak.
Karanlık, dar bir kabir senin evin olacak.
"Ya cennet bahçesidir, ya cehennem çukuru."
Kabrinde ışık olur, varsa imanın nuru.
Katlarınla övünme, bırak artık gururu.
Yüzlerce evin olsa hepsi burda kalacak.
Karanlık, dar bir kabir senin evin olacak.
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 06:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!