En acı, en güzel günlerim Kabataş İskelesi'nde geçti benim
Yalnız bir başıma dolaştım sahil boylarında
Sataşırdım, kavga ederdim martılarla
Birgün bir cinayet işledim Kabataş İskelesi'nde
Kızım İrem'i, oğlum Berk'i ve sevdiğimi
Tek bir kurşunla gözümü kırpmadan öldürdüm
Umutlarım tükendi bir namlunun ucunda
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta