Kabahat Bende Kabul Şiiri - Önder Akın

“Hangimiz?” diye sorma,
Ben kalbimi açtım gururla.
Sen perdeyi çektin,
Ben sevdim, sen bir durak seçtin — görmedim.
Ayrılık bile adil bölünmüyor,
Hep bir fazla sevdim…
Kabahat bende.
Kabul.

İçimde bir matem,
Sebebini hiç sorma.
Sevdimde ne oldu?
Üstüne kalbimden oldum.
Bir de sebep sormaz mı,
Utanmaz, arlanmaz…

Topla şimdi verdiklerini,
En önemlisi… kendini de.
Al defol hayatımdan,
Bir iz bile bırakma.

“Hangimiz?” diye sorma,
Ben kalbimi açtım gururla.
Sen perdeyi çektin,
Ben sevdim, sen bir durak seçtin — görmedim.
Ayrılık bile adil bölünmüyor,
Hep bir fazla sevdim…
Kabahat bende.
Kabul.

Kapıyı dışarıdan çek bu defa,
Giderken sus, konuşma.
Ne bir veda, ne son bir bakış…
Kalmasın senden bir hatıra.
Lütfen sus…

Yandım, yandım içten içe,
Sen gölge oldun güneşime.
Aşk bana ağır geldi,
Ama sen hiç taşımadın bile.

“Hangimiz?” diye sorma,
Ben kalbimi açtım gururla.
Sen perdeyi çektin,
Ben sevdim, sen bir durak seçtin — görmedim.
Ayrılık bile adil bölünmüyor,
Hep bir fazla sevdim…
Kabahat bende.
Kabul.