Kaybetmeye zaman'la başlıyoruz.
Saatler, takvimler, günler, kaybedişimizin birer kanıtı adeta.
Saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri ve zaman geçtikçe an'la birlikte her şeyi birer birer kaybediyoruz.
Şimdi aynalardaki o anlık suretimizi bile kaybettiğimizi artık daha iyi anlıyorum.
Kaybettikçe azalıyoruz, yaşadıkça ölüyoruz.
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı: