Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Sonunda en büyük pişmanlığı yine insanın kendisi yaşıyor.
Çok geç olmadan ve mucizelere sığınmadan, buyurduğunuz gibi
'Mucize kendisi değil mi insanın?
Mucize olduğunu ah bir anlasa…'
Yine yüreğinizden gelen ve kaleminizden dökülen, mükemmel bir Şiir okudum.
10 puan ve saygılarımı gönderiyorum.
Kutluyorum, elleriniz ve yüreğiniz dert görmesin Sayın Çoban, saygılarımla...( Ziya Öztürk )
bencede mucize insanın ta kendisi..
saygılar sunuyorum ..
Mucize kendisi değil mi insanın?
Mucize olduğunu ah bir anlasa…
Üstadım insan kendisinin bir mucize olduğunu ve herşeyin kendisi için yaratıldığının farkına varmadan ya da kendisi için yaratıldığı küstahlığında hayatını sürdürmeye devam ederse...bu sonuç kaçınılmazdır..Kutlarım
Mazimin güzellikleri
Mahvolmuştu şimdi
Mor dağlar çıplaktı
Mor sümbüller suskun
Menekşeler küskün
Mavi gökyüzü puslu
Menbaalar kupkuru
Medeniyetin çarkında
Modernliğin çıkarında ......muamması yalan dünyada sadakatsiz ellerin kururttuğu dünya....emanete hıyanet bu dünyada kalacağını düşünen ellerde üstad dünyada hak isteyecek elbet.....çok güzeldi kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta