Jale Özdemir Şiirleri - Şair Jale Özdemir

Kışın en zemheri sin de
Kavak ağaçları çıplak
Üşüyorlar
Benim kalbim sıcacık
Yaza üç beş kala kaldı
Kavak ağaçları kalbim

Ay ışığında sakladım bukle bukle siyah
Saçlarımla süzülen göz yaşlarımı.
Duvarlardan yansıyan ay ışıkları
Son damla göz yaşımı saklı umutlarımı
Çıkardı.

Sevilen kadının yüzü
Bir çiçektir
Ona bakarsan anlarsın
İnsan severse her mevsim
Baharı yaşar yüzünde
Bakışlarımda çiçek var

Batan güneş tesellimiz
Yeni günler
Doğan güneş umudumuz
Gökyüzünde mavi
Yüreğimde sevda gülüşleri
Gökyüzünde gözlerimde

Gözümde gönlümden düşme
Aşkım düşen düşene.
Vurmayın kalpleri yaraları derin oluyor
Gecenin en derininde gecenin en
Karanlığında kırık kalpler uçuşur
Yıldız olur gönüllere aşk büyüsü

Siyah beyaz resimler içinde
Bakınca hassas insanlar içinde
Kimseyi rahatsız etmemek için
Hayata ses yapmadan gezersin

Siyah beyaz resimler içinde

Gönlüme bakarken seni gördüm
sabır taşına bu gün elimi sürdüm

Saçlarımla oynarken uykum kaçtı
Gördüm ki sevmek için
hazır yüreğim

Gözüyle konuşan fakat
Sevgisini anlatamayan
Masum kız
Sanki duyguları hiç yok
Muş gibi
Anlatırken dili diline dolaşan

Meşenin dibi kuyu
Uyu sevdiğim uyu
Derin uykulardan
Uyandım gönlümün
Gözünü açtım.

Günaydın Dünya
Günaydın yaşamaya
Günaydın gözlerime
Günaydın dilime
Günaydın ruhuma
Bir kelebek dokundu