Çölde yürürken bulduğum
Bir yudumsun
İçmeye kıyamıyorum
Tükenmen benim başlangıcım
Tükenmemen ecelim.
İki uç çizgi arasında kalmış gibiyim.
Koca bir bahar daha geçti,
Sonbaharın önünden...
Yapraklar bile savruldu, uçtu gitti;
Kış ta geldi ömrümdeki gibi.
Şu yalan dünyada
Günler günleri kovalarken
Varlığım yokluğundan emin.
Yaşamaktan değil
Yaşayamamaktan yorgun düşlerim
Şimdi dilim susmayı seçerken
Bıraktığın boşluğa tutunuyor ellerim...
Bir düş sanki yaşananlar,
Kendilerine yansın geride kalanlar.
Böyle mutlu olmayı hiç beklememiştim,
Yazık bunca zamanı sensiz heder etmişim.
Uykuyu unuttum
Bilinmeyen bir geleceğe doğru giderken senle
Yada düşüncelerimdeki senle
Farkında değilim,inan neler kaybettiğimin
Varlığında belli değil yokluğunda...
Bir yerlerde unutulmuş oyuncak gibiyim
Sevdalanmış yüreğimle
Bir dalga olup fırtına koparsam
İçimdeki yarayı deşip tuz bazsam
Kalbimdeki cevheri söküp atsam
Kimin umurunda sılam?
Hazan mevsiminde çiçek açsam
Hüzün misafirken gözlerime
Söylenecek çok şey varken
Sessizlik çökmüşken dilime
İyi değilim
Belki içe akıtmaktandır
Gözyaşlarımı
Suskunluğun sağır edercesine
Çığlık atıyor yüreğimde
Korkuların konuşmamak için
Mühürlenmiş dilinde.
Sensizlik verilmiş en büyük cezayken
Bu hırçınlığın niye?
Kayıyor yıldızlar gökyüzünden süzülerek
Gidiyorlar toprağa bir gül gibi
Sular altında kayboluyor,
Enkazlar altında inliyorlar duyan yok.
Onlar,binler ve de milyonlar
Hep aynı çığlık sesiyle haykırıyorlar kurtarın diye
Bir gün gelecek
Umut vadeden günler
Çıkacak karşıma çiçekler içinde bir ülke
Emeğin gücünü anlatan şu dilim
Bir gün gelecek çoğalacak
Ve bir gün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!