Oturuverdin düşlerimin başköşesine
Tanıdık olmadığım bir telaş eşiğindeyim
Genç kızlık sandığımın paslı kilidini kırdım
Yaslanasın diye
Kanaviçe işli yastıkları çıkardım
Lacivert bir geceden,uzun yoldan geliyorsun
Onları,
Seni sevdik diyenler bu hale getirdiler
Onun için böyle dalgın
Onun için böyle solgun
Seni sevdik diyenler yüzünden
Böyle kırgın bakıyorlar
Bu defa
Kış uzun sürecek galiba
Bir türlü bitmedi gitti
Havanın değil de aslında,
Bana bu buz gibi acıların ettiği yetti!
Kapadım gözlerimi,
Yalnızca bir dakika
Daha uzun değildi
Bir derin sessizlik,
Önce düş
Sonra güç,
Sonra da aşk devrildi
Şair mi yalancıydı
Yoksa aşk mı kırılgan?
Şiirlerdekine hiç benzemedi ki yaşam
Bana aşktan geriye kalan
İşte bu son sözcük
Hoşça kal
Küçük kağıt torbalarda
Melek sakızları satılırdı köşedeki bakkalda
Biz seninle bakkala sırayla giderdik
Mutfakta yığılı bulaşıkları sırayla yıkadığımız gibi...
Herşeyi sırayla yapardık biz
Yıllardır kim bilir kaç kez
Yokladım sol yanımı
Eser yok gidenlerden
Aşk devam ediyor hala
Acıtmaya canımı...
Sordum
Bir sırrım vardı benim,
Kimselere demediğim
Bir martı yaşardı kaçak..
En kuytusunda yüreğimimim..
İzin almamıştı benden orada yerleşmek için
Vurdum kilidi üstüne,
Dışarda güç savaşları yapmakla uğraşırken,
İçerdeki çiçekleri sulamayı unuttum
İşte şimdi kurudular
Her şey talan!
Yüreğimde yalnızca ayaza terkedilmiş
Ilık bir rüzgar kaldı
Gözyaşlarım su yeşili ipek kurdele
Ben onlarla saçlarımın örgüsünü bağladım
Sen benden gittiğinden beri
Gece değil,gündüz değil
Ben her vakit ağladım...
Zaman her derdin ilacı,dayan dediler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!