İzzettin Bilgin Şiirleri - Şair İzzetti ...

Seni bırakmamak,

Seni unutmamak,

Elimde değil.

İlkbaharın gelişi,
Kuşların ötüşü,
Hayvanların otlaması,
Yavru yapması,
Ne güzel.
İlkbaharda gezmek, dolaşmak isterim,

Şiir yazmak istiyorum,
İçimdeki acıları kâğıda dökmek,
İşte ne güzel diyorum,
Mutluluklar içinde uçuyorum…

Sevdiğimi bulmak,

Saçların tel tel düzmeli,
Sanki yüzüm süzmeli,
Bana güldün güleli,
Kalbimdesin dünya güzeli…

Sen bakınca akar duygu seli,

Hayalimdeki tek kişisin,

Seni sevdiğimi bilesin.

Ben sensiz ne eylerim,

Senden başkansı sevmedim,
Ne olur beni dinle,
Yakma şu gençliğimi
Ne olur beni dinle.

Tek seni sevdim,

Ela gözlüm,
Ne olursun gitme,
Ben seni sevdim,
Ben ömrümü sana verdim,
Ne olursun gitme.

Sıcaklığı elli derecenin üstünde olan bir çöldeyim,
Yürüyorum gece gündüz demeden,
Açlık, susuzluk nedir bilmeden?
Ve o sıcaklıkta günden güne erimeye başlıyorum.
Tam eridim derken karşıma rüzgar çıkıyor,
Rüzgar kardeş beni ne olursun kurtar diyerek,

Dökülsün gözyaşlarım unuttumsa seni,
Ne çıkar ömrümce gülmeyeceğim,
Alsın kucaklasın hasretin beni,
Kızıpta sana küsmeyeceğim.

İçimde acılar coşup taşsa da,

Yine güzel bir gün pencere açtım,
Dışarıya bakıp seni aradım,
Baktım baktım her tarafa,
Ama seni bir türlü bulamadım.
Güzel gün bana zehir oldu,
Gülen yüzün bir anda soldu,