İzzet Selçuk Cumaoğlu Şiirleri - Şair İz ...

Gün doğarken gözlerin gelir aklıma,
Canlanır hatıralar, basar efkarım,
Bütün bir gün seninle geçer zamanım,
Hüzün sarar içimi güneş batarken.

İçtiğim dudakların şarap gibidir,

Kaf dağının ardında bir hayal durur,
Gidip almak isterim, elim erişmez.
Gönlümdeki sevgiyi demek isterim,
Kelimeler yetersiz, dilim erişmez.

Güzün açan goncayı ayaz vurmaz mı?

KAÇ KEZ

Kim bilir kaç kez böyle kucaklaştılar
Toprak ana kaçıncı kez böyle zevk aldı
Kim bilir kaç kez böyle okşadı
Buluttan elleriyle Gök Baba

Gözyaşımı sende gizledim,
Hasretimi dudaklarında.
Kollarımı ellerinde kelepçeledim,
Bil ki ben varım akan gözyaşında.
İçim yanarken,
Sanır mısın ki sen gülebileceksin?

Gün batımlarında bir şarkı tuttururum
Yağmur bulutlarını oturturum göz pınarlarıma,
Gün batımlarında hayalin gözlerimde dolanır,
Sen burnumda tütersin
Kan çıbanı gibi zonklar durur yüreğim.
Ufuk kan ağlarken sensizliğime

Düşünüyorsan;
Aklına sıkça ben geliyorsam,
Beyninde soru işaretleri dönüyorsa
Ve yine; o uğulduyorsa
Bil ki seviyorsun.

Hafta sonları yürüyüş yaptığın
Bel ki görürüm diye
O parkura geldim
Ama yoktun.
Birkaç kez ben yürüdüm boydan boya
Senin yerine

Ayrılıklar uzarken yanar durur yüreğim,
Hasret yakar içimi, ömür biter bu yolda,
Sana olan sevgimi gözyaşlarım ıslatır
Sulandıkça gürleşir büyür gider bu sevda.

Bir ayrılık sürerse bu kadar uzun yıllar,

Bulutlara sakladım gözyaşlarımı,
Esen soğuk rüzgarla gökler boşaldı.
Akıp gitti sel olup hırçın denize,
Bir damlacık su gibi anlamsız kaldı.

Bir gün olsun bahtıma doğmadı güneş,

Umutla geldim kapına
Hüzünle dönüyorum.
Gözlerim dolu dolu
Bak şimdi ağlıyorum.

Bir elveda demeden,