Titrek nefeslerle uyandığım günlere lanet ederken
içimde kopan fırtınanın dışımdaki sessizlikle
çatışmasının ızdırabını çekiyorum.
Titrek nefes, düğümlenmiş boğaz, tam dolmamış akciğer
ve düşmüş omuzlarla:
Küçük bir şehirde, kurşuni yüzlerin ortasındayım, boğuldum, ölmemeye gayret ediyorum.
Derdimi anlatacak bir çift göz,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta