İz Şiiri - Şeref Işı

Seni daha önce bir kitabın satır arasında görmüştüm
Altı kırmızı kalemle çizili kelimelerin içinde
Naif ve güzel bir çiçektin gönül bahçesinde hiç solmayan
Gözlerinde taşıdığın mahzunluğu,yapraklarındaki gülüşlerin tamamlıyordu
Ben seni daha önce eski ve siyah beyaz bir filmde görmüştüm
Arnavut kaldırımlı taşlarala dolu bir mahallenin en havalı kızıydın
Saçlarında papatyayla gezen,ellerinde güllerin tomurcuklandığı
Ahşap pencereli bir evin balkonunda ıtırlı bır çıçek gibi kokardın
Ben seni daha önce eski bir şarkıda dinledim
Notalarında umudu,sevgiyi ve aşkı taşıyan
Her sözünde gözlerinden,saçının tellerinden bahseden
Bir gramafondan yükselen en güzel tınıydı sesin
Bir antikacı dükkanında dolaşırken gördüm sonra seni
Eski el yapımı bir kahve fincanında dudak izlerinle rastladım
İç çekişlerin kalmış aynalarda sonra o güzel bakışların
Sevgiliye yazılmış ama yollanmamış mektupların arasında gördüm ismini
Bir Eylül akşamında ıslak sokaklarda yürürken duydum sesini
Sesin sesime seslenirken,ses geldi sesine yüreğimden
Batan bir güneşin en kızıl rengiydin ufuk çizgisinde
Kırılgan yüreğindi sanki o an ellerimde
Ve ismini yüreğimde gördüm sonra,hemen sol tarafımda
Buğulu bakışların deydi gözlerime,yüreğin deydi
Ve bu şiir sana güzel kadın
Sevilmeyi hak eden o güzel kalbin,yıllardır neredeydi?