İz Şiiri - Hüseyin Polat 2

Yollar ve izler
Issızlığa yürüyorum, dili yok çiçeklerin
Sevdalar büyütüyorum, kendime inkarcı
Kayboluyorum insanlığımın dikenli hududunda
Hani, nerede ellerin.

Koşar, yakalar bahaneler adımlarımı
Yolu ben yürürüm, yorulan sabır olur
Kırık kalemler yazar ancak bu yazgıyı
Her mısra koca bir hasreti doğurur
İncelir de kavuşur yol utancımın sıratına
Hani, nerede ellerin.

Bir mutenâ gülüşünü tanırım
Ürkek, kanatlanır güllerimin içinden
Ne vakit koşsam sana, ellerinde ıraklaşırım
Mazur gör, bazı gariplik, bazı ötekilikten
Yine, yeniden
Veriliyorum yüreğimin kireçli toprağına
Kayboluyor yollar ve izler
Hani, nerede ellerin.