Kafanı yastığa koyduğun an da başlıyor her şey... İçinden asla çıkamadığın derin düşüncelerin, Cehennem azabı yaşıyormuşçasına sessiz çırpınışlar beraberinde... Her şey gözünün önünden bir film şeridi gibi geçerken akla takılan tek soru:
"Ben bunları yaşayacak ne yaptım?"
Bu soruya cevap verilebilecek tek şey; her daim iyi olmak, kötülüğe bile iyilikle gitmek oldu...
Hayatta neredeyse her konuda hep bu yüzden kaybediyoruz. İyimser olmaktan...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta