Artık kimsenin rağbet etmediği, görkemli günlerinden uzak, yetim kalmış bir Gar binasını, tren raylarını, tek tük kalmış lokomotifleri, izliyorduk.
Hem de Ekim'in en şirin gecelerinden birinde...
Yanımızdan geçen arabaları duymuyorduk, geceye inat.!
Köprü, koltuğumuz olmuş, o muhteşem manzarayı içimize çekiyorduk elele...
Fonda; ayışığı, iki küçük yıldız, tren rayları, Gar binası, palmiyeler, bir tren makasçısı ve makinist vardı...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
