Sen göğsüme bir mızrak gibi saplanıp kaldığında
ruhumun dili lal oldu
sancılar içinde her sabah acıyla doğdun acımın içine
bugünde doğduğun gibi !
Sensin var olan acımın tek sahibi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var