İy ki itdiler yoluñ tozunı tûtiyâ rüsül
V’iy ki itdi Hak şerîatüñi akvâm-ı rüsül
Ol dem ki oldı arşdan añaru menzilüñ
Rahmetden idi ayaguña döşenen nüzül
Çün vahy indüginde arak eyledi yüzüñ
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta