Şükran Tizikoğlu - İtaat Şiiri - Antoloj ...

Her geçen gün eriyordu,
Aşk gözünü kör etmişti
Aşk değildi bu ki aşk insanı eritir mi?
Aşk insanı mutlu eder, güzelleştirir .
Sonra dedi kendi kendine ben napıyorum böyle
Uzaklaştı ondan,ondan sonra hayatının dönüm noktası oldu her şey daha çok ibadet etti Allah'a
Ağladı namazın semalarında artık gözyaşı Allah için akıyordu dua etti , şükür etti her şey için bir zamanlar değdiğini sandığı kişi için vazgeçmiş bu kişi şimdi bambaşka biri olmuştu,daha düne kadar intihar etmeyi düşünen kişi o değilmiş gibi tek başına halledemediği o şeyleri Allah'ın yardımıyla her şeyi çözmüştü artık kendi ve çevresindeki insanlara faydalı şeyler yapmak için uğraşıyordu ki bu son derece huzurluydu...