Bozkırın çocuğu
Düz ovanın,kurağın,sıcağın
Yanık evladı
Barındırmadı mı seni yurdun da
Yalnızlığını da alıp yanına
Gittin gurbet ellere
Sığındın dağlara,taşlara
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta