Sa’d ibn Ebi Vakkas,
Gecenin karanlığında bevlediyor,
Açlık çığlıkları da bir bir yükseliyor
Farkına vardığı bir deri parçası görüyor,
Temizliyor, temizliyor ve ateşe tutup yiyor
Bu onun belinin doğrulmasına vesile oluyor
Buna mukabil, Rabbine candan şükrediyor.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta